تُولْستوى لئو تولستوى ( 1910 ـ 1828 ) نويسنده مشهور روسى در كتاب خود به نام محمد [ صلى الله عليه و آله و سلم ] مى گويد: جاى هيچگونه شبهه و ترديد نيست كه پيامبر اسلام از بزرگان مصلحين دنيااست، آن هم مصلحى كه به جامعه بشريت خدمات شايانى كرده است. و اين فخر و مباهات براى او بس است كه يك ملت خون ريز و وحشى را از چنگال اهريمنان عادات زشت و شنيع برهانيد و راه ترقى را بر روى آنان بازكرد و حال آن كه هر مرد عادى نمى تواند به چنين كار شگرفى اقدام كند و نتيجه بگيرد.
بنابر اين شخص شخيص پيامبر اسلام، سزاوار همه گونه احترام و اكرام مى باشد شريعت پيامبر اسلام به علت توافق آن باعقل و حكمت در آينده عالم گير خواهد شد.
ولتر فرانسوي
سال 1763 ميلادى در تاريخ افكار ولتر نقطه عطفى بود. در اين سال بود كه سرانجام تصوير جديدى از حضرت محمّد [(ص)] و پيروانش در ذهن او ترسيم شد، قضاوت او نيز درباره شخص پيامبر اسلام [(ص)] كه هميشه مورد عنادش بود تغيير كرد و آنگاه كه حقيقت را بازيافت درباره آن حضرت گفت: محمّد [(ص)] بى گمان مردى بسيار بزرگ بود و مردان بزرگى نيز در دامن فضل و كمال خود پرورش داد. قانون گذارى خردمند، جهانگشايى توانا، فرمانروايى دادگستر، پيامبرى پرهيزگار بود و بزرگترين انقلاب هاى روى زمين را پديد آورد.
ولتر در سال 1776 ميلادى به ياد نمايشنامه فناتيسم، نخستين اثر ضد اسلامى اش، آخرين سخن خود را بر زبان آورد كه: "من در حق محمّد [(ص)] بسيار بد كردم"
محمد صلى الله علیه وآله در دوره خود، باهوشترين عرب و پرهيزگارترين و متديّن ترين آنان، پرحوصله و بردبارتر از همه و نسبت به دشمنان از همه مهربانتر و خوش رفتارتر بود و بر پايه آن، امپراتورى عظيم و بى مانند اسلامى را برپا كرد كه ناشى از تفوق اين پيغمبر، بر رجال آن عصر بود و بس؛ اما دينى كه او آورد و مردم را به آن دعوت نمود، يك خير و بركت بزرگ بود و از اين رو، عموم ملل به او گرويدند و از آن بهره مند شدند.
هانرى ماسه
اگر درباره پيغمبر اسلام يك بحث اجمالى نماييم، شخصيتى كه همواره متفكر و در انديشه است، با نفسى كه باطنش مملو از غم و اندوه باشد، در برابر ما مجسم مىشود؛ اما مداركى كه از او در دست است، شخصى را در برابر ما مىآورد كه معتقد به خداى يگانه و زندگانى اخروى است و از صفات برجستهاش، مهربانى بىشائبه، عزم، اراده و اعتقاد است؛ علاوه بر اين، مردى است حاكم، ادارهكننده، سياسى، جنگى و با وجود اين، قاهر و آشوبطلب نبوده، برعكس، هميشه طالب صلح و آرامش بوده است.
لورانسيا دالبرى از بانوان دانشمند
محمد صلى الله علیه وآله، بزرگ و پيشواى حكومت اسلامى و همواره مراقب آسايش و آزادى ملت خود بوده و كسانى را كه مرتكب جنايت مىشدند، مجازات مىكرد. اين پيغمبر، دعوت به پرستش خداى يگانه و دين يگانگى را ترويج مىكرد و در دعوت به اين دين، لطف و مهربانى را حتى با دشمنان، مراعات مىكرد. در اين شخصيت، دو صفت از بهترين و عالى ترين صفات بشرى وجود داشت و آن دو، عدل و رحمت مىباشند.
محمد، ششصد سال پس از مسيح ظهور كرد و با نيروى خدايى كه داشت، توانست تمام اوهام را برطرف سازد و بتپرستى را براندازد و چون مردى درستكردار، راستگو و بىآلايش بود، مردم به او لقب امين داده بودند. لهجه صادق و عزم استوارى داشت و با همين مزايا، توانست گمراهان را به راه راست هدايت كند.
لوئى توماس، نويسنده معروف آمريكايى
كمتر خانوادهاى در عربستان ديده مىشود كه نام يكى از فرزندان خود را «محمد» نگذارد و اصولاً انتشار اين نام در عالم، بيشتر از انتشار نام پطرس و يوحناست. محمد صلى الله علیه وآله، پيغمبر عرب، اول كسى بود كه وحدت ملى عرب را عملى كرد و آن قبايل را در زير يك پرچم گردآورد و هنگامى كه ظهور نمود، نه تنها عربستان، بلكه جهان، محتاج به ظهورش بود. او با قوه و اعمال نفوذ، وحدت عرب را ايجاد نكرد؛ بلكه بر اثر كلام شيرين و اخلاق نيك خود، قلوب اين قوم را تسخير كرد تا آنان از روى ميل از او پيروى كرده، به گفته هايش ايمان آوردند. حقاً مىتوان گفت كه فرزند مكه صفايى داشت كه در ساير پيغمبران يافت نمى شد. در او نيرويى بود كه با آن، ميان دلهاى متفرق، ايجاد ائتلاف مى كرد و به طورى آنها را متحد مىكرد كه در پندار و احساس، در حكم يك دل بودند.
محمد مردي بود كه از ميان مردمي بت پرست با اراده آهنين برخاست و آنان را به يگانه پرستي دعوت كرد و در دلهاي ايشان جاوداني روح و روان را بكاشت. بنابراين او را نه تنها بايد در رديف مردان بزرگ و برجسته تاريخ شمرد بلكه سزاوار است كه به پيامبري او اعتراف كنيم و از دل وجان بگوييم كه او پيامبر خدا بوده است.
مهاتما گاندي
حيات شخص پيامبر اسلام بنوبه خود نشانه وسر مشق بارزي براي رد فلسفه عنف واجبار در امر مذهب مي باشد.
جواهر لعل نهرو
مذهبي كه پيامبراسلام تبليغ مي كرد بواسطه سادگي و راستي و درستي آن و دارا بودن طعم دموكراسي و برابري , مورد استقبال توده هاي كشور هاي مجاور شد.
ير سيمون لاپلاس
پير سيمون لاپلاس منجم, رياضيدان بسيار معروف فرانسوي قرن 18و 19 ميلادي ميباشد كه نظريات او تحولات بزرگي در نجوم ايجاد كرده است يكي از محققين غربي است كه در مورد دين مبين اسلام چنين اظهار نظر نموده است.
گر چه ما به اديان آسماني عقيده نداريم ولي آئين حضرت محمد (ص) وتعاليم او دو نمونه اجتماعي براي زندگي بشريت است؛ بنابراين اعتراف مي كنيم كه ظهور دين او و احكام خردمندانه اش بزرگ و با ارزش مي باشد و بهمين جهت از پذيرش تعاليم حضرت محمد بي نياز نيستيم.
سر پرسى سايکس
عقيده شخصى من اين است که [حضرت] محمد(ص) در ميان مشاهيرعالم بزرگ ترين انسانى است که با يک مرام عالى تمام هم خود را مصروف اين داشت که شرک و بت پرستى را از ريشه منهدم ساخته و به جاى آن افکار بلند اسلام را برقرار سازد و او خدمت وافر و نمايانى که از اين راه به نوع بشر نموده خدمتى است که من آن را ستايش نموده و سر تعظيم فرود مى آورم.