♦♦ اصــــحاب امام كاظم (علیه السلام) ♦♦

گمنام

ناظر کل
پرسنل مدیریت
"ناظر کل"

صفوان بن مهران
صفوان از مردان پاك و موثقی بود كه بزرگان علما به روایات او اهمیت می دهند، در اخلاق و رفتار به مقامی رسیده بود كه مورد تأیید امام ـ علیه السلام ـ واقع شد. چنانكه پیشتر اشاره كردیم، همینكه از امام شنید به ستمكاران نباید كمك كرد، از هر گونه كمك به آنان خودداری ورزید و شترانی را كه به كرایه به هارون می سپرد، فروخت تا مجبور نباشد از این راه به ستمگر كمك كرده باشد.1


حماد بن عیسی
حماد بن عیسی كوفی از اصحاب اجماع است و در زمان چهار امام را درك كرده و ایام زندگانی حضرت جواد ـ علیه السلام ـ سال209 وفات یافت. او در نقل حدیث بسیار احتیاط می كرد و می گفت من هفتاد حدیث از حضرت صادق ـ علیه السلام ـ شنیدم و پیوسته در زیاده و نقصان عبارات بعضی از آن احادیث شك می كردم تا اكتفا بر بیست حدیث نمودم. یك روز از امام كاظم ـ علیه السلام ـ درخواست دعا كرد كه خداوند تبارك و تعالی به او خانه و همسر و اولاد و خادم و حج در هر سال عنایت فرماید. امام ـ علیه السلام ـ گفت:

«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمّد وَ آلِ مُحَمَّدْ وَ ارْزُقْهُ داراً وَ زَوْجَهً وَ وَلَداً وَ خادِماً وَ الحج خمسین سَنَهً»
خداوند بر محمد و آلش درود بفرست و خانه و همسر و اولاد و خادم و پنجاه حج به او عطا فرما.
دعای امام ـ علیه السلام ـ در حقش در حد كمال مستجاب شد و در سفر پنجاه و یكمی همین كه به وادی قناه رسید خواست غسل احرام كند به آب سیل غرق شد.2


............


1. رجال كشی، ص440.
2 . منتهی الآمال، ج2، ص 275.
 

گمنام

ناظر کل
پرسنل مدیریت
"ناظر کل"

صفوان بن یحیی
وی از بزرگان اصحاب امام كاظم ـ علیه السلام ـ بود. شیخ طوسی می نویسد: صفوان نزد اهل حدیث موثق ترین مردم زمان و پارساترین آنان به شمار می رفت.
صفوان، امام هشتم ـ علیه السلام ـ را نیز درك كرد و نزد آن حضرت مقام و منزلتی عالی داشت. امام جواد ـ علیه السلام ـ نیز صفوان را به نیكی یاد كرد و می فرمود: خدا از او به رضایتی كه من از او دارم راضی باشد.
امام كاظم ـ علیه السلام ـ می فرمود: ضرر دو گرگ درنده كه با هم به جان گله گوسفند بی چوپان بیفتند بیش از زیان حب ریاست نسبت به دین شخص مسلمان نیست، و فرمود اما این صفوان ریاست طلب نیست.3


عبدالله بن جُندب
عبدالله بجلی و كوفی است. اوثقه، دارای منزلتی بلند و عابد بود. از اصحاب امام كاظم و رضا ـ علیهما السلام ـ و وكیل آن بزرگواران بود. امام هشتم درباره او قسم خورده كه مورد رضایت خدا و رسول ماست واز مخبتین می باشد یعنی از كسانی كه خداوند تبارك و تعالی درباره ایشان فرموده:
«وَ بَشِّرِ المخبتین الَّذین اِذا ذُكِرَ اللهُ وَ جَلَتْ قُلُوبُهُمْ.»4


بشارت بده فروتنان و خاشعین را كه در درگاه ما آرمیده و مطمئن اند آنان كه چون ذكر خدای شود نزد ایشان بترسد دلهای ایشان از هیبت جلال ربانی و طلوع انوار عظمت پروردگار.
ابراهیم بن هاشم می گوید: عبدالله بن جندب را در صحرای عرفات دیدم درحالی كه دستها را به سوی آسمان بلند كرده بود و آب دیده اش بر روی صورتش جاری بود و بر زمین می ریخت. وقتی وقوف در عرفات به پایان رسید به او گفتم هیچكس را مثل تو در عرفات نیافتم. گفت به خدا قسم دعا نكردم مگر برای برادران ایمانی خودم، زیرا كه از حضرت موسی بن جعفر ـ علیه السلام ـ شنیدم كه هر كس دعا به برادران مؤمن خویش كند از عرش ندا رسد كه از برای تو صد هزار برابر او باد.

یك بار برای امام رضا ـ علیه السلام ـ نامه نوشت كه من پیر شده ام و از آنچه در عبادات و دعاها قوت داشتم عاجز و ناتوان شده ام. فدایت شوم دوست دارم به من ذكری بیاموزید كه مرا به خدا نزدیك كند و فهم و علم مرا زیاد نماید. امام ـ علیه السلام ـ امر فرمود كه این ذكر را بسیار بخوان:
«بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم لا حَوْلَ وَ لاقُوَّهُ اِلاّ باللهِ الْعَلِیَّ الْعَظیمِ».5

دركتاب شریف تحف العقول وصیتی طولانی از حضرت صادق ـ علیه السلام ـ نقل شده كه به عبدالله بن جندب فرموده كه دارای سفارشات جالب و مواعظ ارزشمندی است.6



.......
3.پیشوای هفتم، ص43.
4. حج - 22.
5 . بحار، ج48، ص171.
6. منتهی الآمال، ج2، ص276
 
بالا